Gisteren was de eerste, gewone open dag en 's morgens stond daar plotseling een tachtigjarige overbuurvrouw in de winkel, met haar ongeveer even oude pop Tamara.
De oorspronkelijk Duitse buurvrouw vroeg of ik haar pop van de jaarlijkse nieuwe outfit wilde voorzien.
De pop is echt haar "kindje".
In het platgebombardeerde Berlijn vond ze als meisje deze schoonheid tussen de puinhopen en de pop is daarna nooit meer van haar zijde geweken.
Ieder jaar wordt ze volledig in het nieuw gestoken en weer in haar stoeltje gezet. Deze keer aan mij de eer haar outfit te kiezen.
Tamara kreeg een vrolijk Duns boxpak en een appeltjes zonnehoedje van Smafolk, naar volle tevredenheid van haar eigenaresse.
Mooi verhaal...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten